Swetry, szaliki, czapki, a nawet skarpetki - to tylko najmniejsza lista artykułów garderoby domowej, które są bardzo popularne. A to ma swoje logiczne wytłumaczenie: wysoki poziom izolacji termicznej, łatwość użytkowania, łatwość konserwacji.
Jest jednak jedna znacząca wada - noszenie wełnianych ubrań na nagim ciele nie jest zwyczajowe, ponieważ powoduje dyskomfort (kłucia). Więc jaki jest problem?

Pięć podstawowych przyczyn związanych z „drwiną” produktów wykonanych z naturalnej wełny
Efekt „skąpstwa” można powiązać z kilku powodów.

Twardy kręgosłup

Większość przedmiotów wełnianych obejmuje sztywny kręgosłup (długie, sztywne włosy w płaszczu). W procesie wytwarzania przędzy wełnianej dostaje się do niej niewielka liczba cienkiej i suchej wełny. Końcówki najtwardszych z nich wystają z produktu i stykają się z ciałem. Jest to szczególnie ważne, jeśli naturalna wełna nie jest gatunkiem wysokiej jakości.

Kategoria wełny

Najbardziej popularna jest produkcja przędzy z wełny owiec, wielbłądów, merynosów i wici. Wszystkie te rodzaje wełny mają różną gęstość, sztywność i nasycenie nici. Zdaniem ekspertów najmniejszy przedmiot z włosów wielbłąda zostanie nakłuty.

Długość włókien przędzy wełnianej

Analogicznie do ludzkich włosów, wełniane włókna mogą być wytwarzane w postaci długiej, równej i gładkiej nici lub krótkich włókien.W pierwszym przypadku wełniany produkt jest miękki i jedwabisty; druga opcja będzie pełna licznych kosmków wystających we wszystkich kierunkach. Jest to taka wełniana rzecz, która „szczypie” skórę.

Sztywność i wytrzymałość włókna

Sztywność i wytrzymałość włókna jest jednym z podstawowych aspektów. U różnych ras owiec wełna może różnić się kruchością i twardością. Sweter z przędzy owczej, do którego produkcji użyto delikatnych nici, będzie zawierać wiele małych i twardych wełni. Taki okaz będzie charakteryzował się wysokim „zadziorem”. Istnieje opinia, że ​​wełna wysokogórskich owiec jest znacznie mocniejsza i bardziej miękka niż wełna owiec karmionych na płaskich łąkach.

Metoda produkcji materiału

Istnieją dwie metody uzyskiwania wełny - strzyżenie i czesanie. Na przykład kaszmir uzyskuje się wyłącznie przez czesanie. W tym przypadku włókno jest pobierane tylko spod podkładu zwierzęcia. Inną opcją jest fryzura, która jest alternatywą budżetową. Jednak w ten sposób można uzyskać tylko „posłuszne” włókna.