Bursztyn jest żywicą kopalną starożytnych drzewostanów iglastych. Bursztyn jest znany człowiekowi tak samo, jak sami ludzie istnieją na Ziemi. Znajduje się w wykopaliskach archeologicznych osad pierwotnych ludzi.

Ten jasny i piękny kamyk zyskał magiczne znaczenie, różne plemiona uważały go za kawałki Słońca, które spadły na ziemię, leczyły dolegliwości, za pomocą biżuterii, którą go oczarowały, czyniły z niego spiski. Wszystko to istnieje w ten czy inny sposób, ale głównym celem tego materiału organicznego jest przemysł, medycyna, elektronika, biżuteria.

Starożytne metody wydobywania bursztynu

Zwykle ludzie zbierali kawałki smoły na brzegu morza. Fale morskie często przenosiły je na plaże, małe fragmenty znaleziono w dużych ilościach na wybrzeżach całego świata. Ale z biegiem czasu coraz więcej łowców na kawałki bursztynu i ludzie musieli je złapać z wody na łodzi. Taki statek nazwano „czerpaniem”, ponieważ formacje smoły złowiono siatką.

Aby dostać się na większe kawałki, zastosowano „nakłuwanie”. Dokonano tego za pomocą spiczastych szczytów w płytkiej wodzie. A kiedy złoża wyschły na płytkiej głębokości, przyszedł czas na „studnie” - kopany, które znajdowały się na plaży. W XVI wieku pojawiły się pierwsze płytkie kamieniołomy, a wydobycie kamienia stało się przemysłowe.

Nowoczesna technologia wydobycia bursztynu

Obecnie bursztyn jest opracowywany w dużych ilościach, zaangażowane są w to duże firmy i stosowane są zmechanizowane metody wydobycia, praca ta ma kilka etapów.

Opracowanie przez monitor wody i urządzenia ssące

Ta metoda jest najważniejsza i reprezentuje wpływ silnego strumienia wody na nadkład (powłoka pokrywająca bursztynową warstwę).

Woda wraz z odpadowymi skałami tworzy miazgę, która jest odprowadzana do morza rurami za pomocą urządzeń pogłębiarskich.

Odsłonięta niebieska ziemia jest rozwijana przez kroczącą koparkę. Za pomocą wiadra tę bogatą w bursztyn masę składa się w zjeżdżalnię stożkową, a monitor hydrauliczny zaczyna znów działać, zamieniając tę ​​zjeżdżalnię w błotnistą zawiesinę.

W przypadku pogłębiarek gnojowica jest doprowadzana do zakładu wzbogacania. Przechodząc przez te etapy produkcji, cenne surowce narażone są na straty - dzięki tej metodzie traci się 10 procent materiału.

Eksperci uważają, że najlepszą opcją produkcji jest metoda wykluczająca hydrotransport. Technicznie dzieje się to w następujący sposób: koparka kubełkowa wybiera „niebieską ziemię” w kamieniołomie i podaje ją do przenośnika. Zgodnie z nim cała skała z zawartością bursztynu trafia do zakładu koncentracji, gdzie inkluzje bursztynu są wydobywane bez strat.

Ostatnim etapem produkcji jest sortowanie fragmentów według wielkości, koloru, zawartości wtrąceń, przezroczystości, konfiguracji.

Dlaczego bursztyn może być barwiony?

Żywica skamieniała w skałach osadowych może przybrać kolor otaczających minerałów.Dlatego bursztyn ma nie tylko żółty i złoty kolor, może mieć różne odcienie - zielony, brązowy, niebieski, a nawet biały. Przez załamanie światła kamyki dzielą się na przezroczyste, nieprzezroczyste, zadymione.

Główne miejsca wydobycia bursztynu

Głównymi miejscami produkcji bursztynu są kraje bałtyckie, obwód kaliningradzki, zachodnia Ukraina, Ural. Depozyty występują w Meksyku, Japonii, Chinach, Rumunii i Sycylii. Ale głównym obszarem występowania dużych złóż jest wybrzeże Morza Bałtyckiego. Te kamienie są eksportowane, ich jakość jest ceniona na całym świecie. Pozostałe złoża nie mają znaczenia przemysłowego.