Za pomocą nut w muzyce różne dźwięki są wskazywane graficznie, a kompozycja muzyczna jest poprawną kombinacją niektórych dźwięków. Kiedy pojawiły się znane „do-re-mi” i inne nazwy?
Historia występowania
Nuty są integralną częścią zapisu muzycznego. Ale zanim się pojawili, muzycy używali specjalnych znaków - nevmami, za pomocą których graficznie nagrywali kompozycje muzyczne. Nemes miał jednak wiele wad. Można ich używać tylko wtedy, gdy melodia jest dobrze znana.
Notatki pojawiły się w XI wieku dzięki teoretykowi i nauczycielowi muzyki włoskiej Guido Aretinsky'ego (ok. 991–1033 AD). Wniósł ogromny wkład w muzykę średniowiecza, a także ogólnie w muzykę zachodnioeuropejską. Guido pracował w różnych kościołach kościelnych, uczył muzyki, śpiewu chóralnego.
Postawił sobie za cel stworzenie takiego instrumentu muzycznego, który byłby z łatwością używany na całym świecie. Kiedyś wynalazł sposób na łatwiejsze zapamiętanie nowych utworów.
W tym celu Arethinsky zastosował akrostyczne modlitwy do Jana Chrzciciela pod nazwą „Ut queant laxis”. Autorem tej modlitwy, napisanej po łacinie, jest mnich Paul Deacon.
Guido użył pierwszych sylab każdej linii jako nazwy nut. Był także pierwszym, który nagrał kompozycje muzyczne na pięciolinii składającej się z władców i przerw między nimi.Tak więc Aretinsky wymyślił system solimizacji - śpiew, który jest nadal używany.
Interesujący fakt: zwany dalej „Ut queant laxis” stał się hymnem Jana Chrzciciela. W liturgii katolickiej czas jest zbieżny z narodzeniem Jana Chrzciciela. Hymn jest śpiewany na tej zasadzie - każda nowa linia jest śpiewana zgodnie z określoną wysokością i tonem dźwięków.
Uwaga Nazwy
Uwaga przetłumaczona z łaciny „nota” oznacza etykietę lub znak. Osobliwością akrostyki jest to, że wszystkie nuty są łatwe do zaśpiewania, ponieważ kończą się samogłoską (z wyjątkiem pierwszej Ut). Dlatego około XVII wieku nota Ut została zastąpiona przez Do dla wygody. Wykonał go włoski humanista Giovanni Doni. Dodano także notatkę Si.
Oryginalny hymn pokazuje apel wierzącego do Jana Chrzciciela z prośbą o wybaczenie grzechów i zobaczenie prawdziwego cudu. Istnieje bardziej nowoczesna interpretacja nazw, zgodnie z którą każda nuta ma pełną nazwę. Na przykład Czy - od słowa Dominus (Lord), Mi - od słowa miraculum (cud) itp.
Pomimo rozpowszechnienia tej interpretacji uważa się ją za fałszywą, ponieważ nazwy nut pochodzą właśnie z modlitwy akrostycznej.
Guido Aretinsky umiejętnie poprowadził chór lewą ręką. W niektórych momentach wygiął staw na palcach, pokazując śpiewakom, które nuty wziąć.