Chociaż wydaje się, że rośliny są pasywne, w żadnym wypadku tak nie jest. Istnieją różne rodzaje charakterystycznych dla nich reakcji, a mianowicie: nastia (reakcje motoryczne na zmiany warunków środowiskowych), nutacje (aktywność motoryczna w poszukiwaniu wsparcia) i tropizmy (reakcje wzrostu regulowane przez hormony: auksyny, gibelliny itp.). Reakcje dzielą się na szybkie i wolne. Przykładem szybkiej reakcji są wstydliwe liście mimozy zwinięte w kłębek po dotknięciu lub liście różnych drapieżnych gatunków roślin; powolne - otwieranie i zamykanie kwiatów przez roślinę ze względu na zmianę oświetlenia (zegar kwiatowy).

Co i jak czują się rośliny?

Rośliny, a także zwierzęta, reagują na zmiany oświetlenia (fototropizm, nikinastia, photonastia), dotyk (sejsmonastia), zmiany temperatury (termonastia) i skład chemiczny środowiska (chemotropizm).

Integralność każdego organizmu i jego zdolność do reagowania na zmiany w środowisku zewnętrznym są zapewnione przez jego integralność. Co zapewnia skoordynowane funkcjonowanie wszystkich systemów roślin? Zwierzęta mają do tego regulację neurohumoralną. Rośliny mają coś podobnego: ich integralność zapewniają hormony (auksyny, gibereliny, cytokininy, etylen, absytyk, jaśmin, kwasy salicylowe, mosinosteroidy, krótkie peptydy) oraz obecność potencjałów czynnościowych, które powstają w wyniku wychodzącego prądu jonów chloru depolaryzujących błonę.

Czy rośliny mają mózg?

Wiązki przewodzące są analogiem nerwów w roślinach, które swoją strukturą i właściwościami wiążącymi przypominają je. Niektórzy badacze uważają, że korzeń jest „mózgiem” roślin, ponieważ Darwin twierdził, że „nie byłoby przesadą stwierdzenie, że wierzchołek korzenia, który ma zdolność kierowania ruchem sąsiednich części, działa jak mózg jednego z niższych zwierząt; mózg znajduje się z przodu ciała, odbiera wrażenia od zmysłów i kieruje kilkoma ruchami. ”

Ponadto w 2005 r. We Florencji odbyło się międzynarodowe spotkanie neuronaukowców, w którym stwierdzono, że rośliny mają geny podobne do genów zwierząt odpowiedzialnych za tworzenie układu nerwowego, a także odcinki między komórkami przypominające synapsę, receptory glutaminianowe charakterystyczne dla Regiony „postsynaptyczne” u zwierząt i specyficzne białka (białka G-box i rodzina białek „14-3-3”, które działają w celu wiązania różnych białek sygnałowych).

Jeśli na podstawie otrzymanych informacji postrzegamy przewodzące wiązki i korzenie jako specyficzny układ nerwowy roślin, to być może możemy powiedzieć, że mają one również regulację neurohumoralną. Jedynie działanie i spójność tych systemów zostały znacznie mniej zbadane niż u zwierząt.

Jak komunikują się rośliny?

Niektórzy uważają, że rośliny reagują na rozmowy, muzykę i inne formy ludzkiej uwagi. I chociaż rośliny najprawdopodobniej nie przetwarzają języka ludzkiego, to jednak są one w pełni świadome swojego środowiska i są w stanie nie tylko koordynować pracę poszczególnych struktur ciała, ale także komunikować się ze sobą.Tak więc za pomocą substancji lotnych są w stanie przekazywać informacje o zagrożeniu swoim krewnym, używać grzybów mikoryzowych i echolokacji nietoperzy do komunikacji za pomocą „ultradźwiękowych reflektorów”, a mianowicie specjalnej struktury arkuszy.

Ponadto, zgodnie z badaniem grupy biologów z University of Northern Australia w Perth, wraz z kolegami z University of Bristol w Wielkiej Brytanii, rośliny mogą wydawać klikające dźwięki, które można usłyszeć dzięki bardzo czułym instrumentom stosowanym do badania właściwości akustycznych anten owadów i prawdopodobnie w ten sposób , mogą się ze sobą komunikować. Tak więc korzenie kukurydzy zanurzone w wodzie wydawały dźwięk o częstotliwości 220 herców, a kiedy naukowcy zaczęli wydawać dźwięki o tej samej częstotliwości za pomocą sprzętu, korzenie rośliny zaczęły rosnąć w kierunku źródła dźwięku.

Oznacza to, że rośliny mogą być znacznie bliżej nas, niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Są w stanie czuć, komunikować się, a może nawet pamiętać niektóre informacje. Nie jest to jednak zaskakujące, ponieważ tylko raz kolejny udowadnia istnienie wspólnego przodka dla wszystkich żywych organizmów żyjących na planecie Ziemia.