Samoloty odnoszą się do samolotów cięższych od powietrza. Lot samolotem jest wynikiem działania siły podnoszenia, która występuje, gdy powietrze przepływa w kierunku skrzydła. Jest obracany pod dokładnie obliczonym kątem i ma aerodynamiczny kształt, dzięki czemu przy pewnej prędkości zaczyna się podnosić, jak mówią piloci - „unosi się w powietrze”.
Dron jest przyspieszany, a silniki utrzymują prędkość. Odrzutowiec napędza samolot do przodu z powodu spalania nafty i przepływu gazów uciekających z dyszy z wielką siłą. Silniki śrubowe „pociągają” za sobą samolot.
Jak powstaje winda?
Skrzydło współczesnego samolotu ma strukturę statyczną i samo w sobie nie może samodzielnie tworzyć podnośnika. Zdolność do podniesienia wielotonowej maszyny w powietrze powstaje dopiero po ruchu translacyjnym (przyspieszeniu) samolotu za pomocą elektrowni. W tym przypadku skrzydło ustawione pod ostrym kątem do kierunku przepływu powietrza wytwarza inne ciśnienie: będzie mniej nad żelazną płytą, a bardziej na dole produktu. To różnica ciśnień prowadzi do pojawienia się sił aerodynamicznych, które przyczyniają się do wznoszenia.
Siła podnoszenia samolotu składa się z następujących czynników:
- Kąt natarcia
- Asymetryczny profil skrzydła
Nachylenie metalowej płyty (skrzydła) do przepływu powietrza nazywane jest kątem natarcia.Zazwyczaj przy podnoszeniu samolotu wspomniana wartość nie przekracza 3-5 °, co wystarcza do startu większości modeli samolotów. Faktem jest, że konstrukcja skrzydła uległa poważnym zmianom od czasu stworzenia pierwszego samolotu, a dziś jest asymetryczny profil z bardziej wypukłą górną blachą. Dolny arkusz produktu charakteryzuje się płaską powierzchnią dla prawie nieskrępowanego przepływu strumieni powietrza.
Schematycznie proces formowania siły podnoszenia wygląda następująco: górne strumienie powietrza muszą przejść większą drogę (ze względu na wypukły kształt skrzydła) niż dolne, podczas gdy ilość powietrza za płytą powinna pozostać taka sama. W rezultacie górne strumienie będą poruszać się szybciej, tworząc, zgodnie z równaniem Bernoulliego, obszar zmniejszonego ciśnienia. Bezpośrednia różnica ciśnienia nad i pod skrzydłem, w połączeniu z działaniem silników, pomaga samolotowi osiągnąć wymaganą wysokość. Należy pamiętać, że wartość kąta natarcia nie powinna przekraczać punktu krytycznego, w przeciwnym razie siła podnoszenia spadnie.
Jak latać samolotem?
Skrzydło i silniki nie wystarczą do kontrolowanego, bezpiecznego i wygodnego lotu. Dron musi być kontrolowany, a dokładność kontroli jest najbardziej potrzebna podczas lądowania. Piloci nazywają lądowanie kontrolowanym spadkiem - prędkość samolotu maleje, przez co zaczyna tracić wysokość. Przy pewnej prędkości spadek ten może być bardzo płynny, powodując delikatne dotykanie kół przez listwę podwozia.
Prowadzenie samolotu różni się całkowicie od prowadzenia samochodu. Hełm pilota ma za zadanie odchylać się w górę i w dół i tworzyć rzut. „Dla siebie” to wspinaczka. „Ode mnie” to upadek, nurkowanie. Aby skręcić, zmienić kurs, musisz nacisnąć jeden z pedałów i przechylić samolot w kierunku obrotu ... Nawiasem mówiąc, w języku pilotów nazywa się to „zwrotem” lub „zwrotem”.
Aby obrócić i ustabilizować lot, pionowy kil znajduje się w ogonie samolotu. A małe „skrzydła” poniżej i powyżej to poziome stabilizatory, które nie pozwalają niekontrolowanemu unoszeniu się i opadaniu ogromnej maszyny. Na statecznikach do kontroli znajdują się ruchome płaszczyzny - windy.
Do sterowania silnikami między siedzeniami pilotów służą dźwignie - podczas startu są one przenoszone całkowicie do przodu, do maksymalnego ciągu, jest to tryb startu niezbędny do uzyskania prędkości startu. Podczas lądowania dźwignie są całkowicie cofnięte do trybu minimalnej przyczepności.
Wielu pasażerów obserwuje z zainteresowaniem, jak przed lądowaniem nagle opada tylna część ogromnego skrzydła. Są to klapy, „mechanizacja” skrzydła, które wykonuje kilka zadań. Podczas opuszczania całkowicie zwolniona mechanizacja spowalnia samolot, aby zapobiec nadmiernemu przyspieszeniu. Podczas lądowania, gdy prędkość jest bardzo niska, klapy wytwarzają dodatkową siłę unoszącą dla płynnej utraty wysokości. Podczas startu pomagają głównemu skrzydłu utrzymać samochód w powietrzu.
Dlaczego nie bać się w locie?
Istnieje kilka momentów lotu, które mogą przestraszyć pasażera - są to turbulencje, przechodzenie przez chmury i wyraźnie widoczne wibracje konsol skrzydłowych. Ale to absolutnie nie jest niebezpieczne - konstrukcja samolotu jest zaprojektowana na ogromne obciążenia, znacznie więcej niż te, które powstają podczas „gadania”. Szarpanie konsol powinno być traktowane spokojnie - jest to dopuszczalna elastyczność projektowania, a lot w chmurach zapewnia instrumenty.
Samolot nie boi się uderzenia pioruna. Wyładowanie atmosferyczne przepływa tylko wzdłuż jego powierzchni, więc niektóre urządzenia mogą się wyłączyć na minutę. Włączają się ponownie, a lot trwa jak zwykle. A kłopoty w locie mogą przynieść ptaki, chmury burzowe, nazywane są „frontami” i silnym wiatrem bocznym podczas lądowania.
Ptak wpadający do silnika zatrzymuje go w chmurach burz, które próbują ominąć liniowce, bardzo silne prądy powietrza, które mogą przechylić samolot, a boczny wiatr wieje samolot z paska.
Nowoczesne liniowce to prawdziwe sterowce, stabilne iw pełni zautomatyzowane. Lecą ściśle określonymi trasami, „korytarzami” przelotu, pod stałą kontrolą z ziemi, a aby samoloty mogły się rozproszyć, istnieją poziomy - wyznaczone dla wysokości lotu. Nigdy się nie przecinają. Ale organizacja lotów i kontrola ruchu lotniczego to specjalny, bardzo duży i interesujący temat.
