Jednym z pierwszych udomowionych zwierząt był pies. Pierwsze oswojone psy były wykorzystywane przez człowieka wyłącznie do ich eksploatacji w gospodarstwie: podczas polowania, w celu ochrony, jako psy zaprzęgowe.

Badając szczątki przodków psów domowych, naukowcy doszli do wniosku, że ich kręgosłup przeszedł zmiany strukturalne. Jeśli mówimy o innych zwierzętach, na przykład wilkach, takie deformacje są w nich znacznie mniej powszechne. Przyczyną deformacji szkieletu było szybkie starzenie się chrząstki i kości w wyniku zwiększonego obciążenia szkieletu, a także szybkie starzenie. Wraz ze wzrostem tkanki kostnej elastyczność więzadeł między kręgosłupami zmniejsza się o kilka rzędów wielkości. Dla zdrowia psów taka deformacja nie stanowi szczególnego niebezpieczeństwa, ale powoduje pewne niedogodności.

Naukowcy Robert Lozi i Catherine Latham z University of Canada obalają hipotezę, że głównym powodem deformacji szkieletu psów jest przeciąganie ciężkich ładunków. Poinformowali o tym w swoim artykule w magazynie Plos One.

Są pewni, że deformacja szkieletu (spondyloza) jest równie powszechna u psów i wilków. Sanie psie cierpią na tę dolegliwość znacznie częściej. Jest to szczególnie widoczne u psów, których wiek przekracza 8 lat. Autorzy artykułu twierdzą, że główną przyczyną spondylozy jest udomowienie psów.U starożytnych psów choroba jest spowodowana faktem, że mieszkali oni w pobliżu osoby, która się nimi opiekowała.

Pierwsze udomowione psy żyły znacznie dłużej niż dzikie psy. Przyczyniło się to do pojawienia się długiego okresu czasu na rozwój spondylozy.

Każda z tych dwóch hipotez ma prawo do życia. Prawda zostanie ustalona w procesie analizy szczątków starożytnych psów, a także współczesnych zwierząt.