![](http://nationalgreenhighway.org/img/kipm-2020/1795/image_h2CpnEVc6LicGDjoHkg90hKf.jpg)
Ogromna liczba bakterii zamieszkujących morskie złoża osadowe ma zdolność izolowania cząsteczek, które mogą stymulować wzrost chmur, a także chłodzić klimat.
Każdy, kto choć raz był na morzu, nigdy nie zapomni swojego niesamowitego i niepowtarzalnego zapachu. Jego pojawienie się było możliwe dzięki obecności w wodzie tak znaczącego pierwiastka, jak dwusiarczek dimetylu (VMS), który jest wynikiem metabolizmu mieszkańców wodnych. Tworzenie się cząsteczek tego pierwiastka jest bezpośrednio związane z rozkładem dimetylosulfonopropionianu, co powoduje reakcję życia morskiego na poziom ciśnienia osmotycznego. W wyniku tego pojawia się delikatny zapach wody morskiej, który pomaga przyciągnąć przedstawicieli świata zwierząt do planktonu.
Niesamowitą zdolnością siarczku dimetylu jest jego zdolność do utleniania się w kontakcie z powietrzem. W rezultacie powstają cząsteczki, które wchodząc w interakcje z falami i wiatrem, przechodzą w aerozol. Mikroskopijne cząsteczki cząsteczek są centrum kondensacji, które przyczyniają się do procesu tworzenia się chmur i niższej temperatury atmosferycznej.
Naukowcy są przekonani, że ludzie nie doceniają w pełni wpływu tych cząsteczek na kształtowanie się klimatu planety.Pisali o tym szczegółowo w artykule znanej francuskiej publikacji. Ten proces opisuje tworzenie dimetylosulfowodorku tylko od takich producentów, jak glony planktonowe. Są w stanie wyprodukować do 6, 6 miliardów ton takich unikalnych cząsteczek przez cały rok.
Istnieją również informacje, że bakterie żyjące w skałach osadowych mogą być producentem takich cząsteczek. Według wyników badań przeprowadzonych przez naukowców stwierdzono, że w skałach osadowych takie cząsteczki są tysiące razy większe niż w wodzie morskiej czy oceanicznej.
Biolodzy uważają, że każdy gram skały osadowej może zawierać do miliarda bakterii zdolnych do syntezy siarczku dimetylu. Może to oznaczać, że możliwość syntezy cząsteczek jest niedoceniana tysiąc razy, a wraz z nią możliwość ich wpływu na kształtowanie się klimatu Ziemi.