Wraz ze wzrostem poziomu obciążenia następuje zmniejszenie objętości metabolicznej.

Pracownicy Hunter College na City University of New York zaobserwowali zmiany w objętości metabolicznej maratończyków, porównując ją z liczbą innych sportowców, którzy brali udział w badaniach. W rezultacie wykazano, że wraz ze wzrostem aktywności fizycznej osoby doświadczyły zmniejszenia objętości metabolicznej. Wszystkie dane badawcze zostały wyświetlone w czasopiśmie naukowym Science Advances.

W USA (2013) odbył się maraton, który rozpoczął się w Los Angeles, a zakończył w Waszyngtonie. Podczas maratonu sportowcy przestali spać. Czas trwania maratonu wynosi 4 miesiące. Dla naukowców uniwersyteckich ten maraton był wyjątkową okazją do przeprowadzenia badań nad wytrzymałością ludzkiego ciała.

Głównym celem badań była objętość metaboliczna, czyli stosunek liczby kalorii spędzanych dziennie do tempa metabolizmu w spoczynku. Aby obliczyć pierwszy wskaźnik, naukowcy zastosowali metodę podwójnego znakowania cząsteczek wody. Dzięki temu naukowcy byli w stanie śledzić ścieżkę ruchu izotopów ciała podczas pomiaru objętości dwutlenku węgla.

Do eksperymentu wybrano 6 biegaczy maratonu, którzy zostali zbadani podczas pierwszego i ostatniego tygodnia maratonu. Zgodnie z wynikami badań stwierdzono, że wraz ze wzrostem aktywności fizycznej zmniejsza się objętość metaboliczna.

Dane z tego badania zostały porównane z danymi uzyskanymi podczas trzymiesięcznego wyścigu rowerowego Tour de France, który przeszedł przez Antarktydę i stan kobiety w czasie ciąży. Wyniki obu badań były podobne.