Być może we współczesnym świecie nie ma żywności o dłuższym okresie przydatności niż żywność w puszkach. Dlaczego konserwy stopniowo stają się bezużyteczne, jeśli produkty są oczyszczone z bakterii i nie ma powietrza w pojemniku?
Krótka historia żywności w puszkach
Francuski szef kuchni Nicolas Upper uważany jest za wynalazcę konserw, który odkrył metody konserwowania na początku XIX wieku. Pierwsze takie produkty były używane przez żołnierzy Napoleona. Również podróżnicy z Rosji, badający Antarktydę w 1819 r., Uzupełnili zapasy zapasami z Anglii. Jedli gotowaną wołowinę zwiniętą w szklane słoiki. W 1825 roku w Stanach Zjednoczonych zaczęto produkować konserwy, zwinięte w puszki. Jako produkty zastosowano homara, łososia i ostrygi.
Ciekawy fakt: w drugiej połowie XIX wieku konserwy uznano za produkt premium w klasie średniej.
Konserwy były szeroko stosowane w pierwszej wojnie światowej, ponieważ umożliwiły szybkie wypełnienie magazynów żołnierzy żywnością o długim okresie trwałości. Teraz ten produkt jest uważany za niedrogi i jest dostępny w wielu sklepach spożywczych.
Dlaczego konserwy psują się?
Przed konserwacją produkty przechodzą sterylizację, która zabija znajdujące się w nich drobnoustroje, które przyczyniają się do rozkładu. Ponadto powietrze jest usuwane z puszki przed zatkaniem, co również przyczynia się do pogorszenia właściwości żywności. A jeśli takie środki zostaną podjęte podczas produkcji, dlaczego żywność w puszkach nadal się psuje?
Znajdując się w puszce, zawartość reaguje chemicznie z metalowymi ściankami. Postępuje bardzo powoli, ale ostatecznie prowadzi to do zepsucia produktu.
Okres trwałości zależy również od składu żywności w puszkach. Próbują dodać dużo tłuszczu, ponieważ spowalnia proces gnicia. Ale w składnikach nadal znajdują się kwasy, które reagują ze sobą, rozpoczynając proces rozkładu chemicznego. Producenci starają się zminimalizować ilość kwasu, ale nie zawsze tak jest.
Konserwy psują się, gdy produkty reagują chemicznie ze ściankami puszki. Kwasy w żywności również przyczyniają się do procesu rozkładu. Ale reakcje przebiegają z małą prędkością, dlatego żywność w puszkach można przechowywać bardzo długo.