Psy wraz z kotami są uważane za najczęstsze zwierzęta towarzyszące. Eksperci przedstawiają tylko teorie oparte na wynikach badań, znaleziskach archeologicznych i innych danych. Powszechnie uważa się, że psy pochodzą od wilka.

Pochodzenie psa

Według klasyfikacji naukowej pies jest podgatunkiem wilka, a także należy do rodziny psów. Istnieje kilka teorii dotyczących pochodzenia psów, ale ogólnie można je podzielić na dwie główne kategorie - polifiletyczne i monofiliczne.

Zwolennicy tego punktu widzenia są przekonani, że psy pochodzą od kilku przodków. Zwolennicy teorii monofilistycznej są przekonani o istnieniu jednego przodka.

Słynny austriacki zoolog Konrad Lorenz uważał, że szakal jest przodkiem psów. Ludzie próbowali wykorzystać to jako ostrzeżenie o zbliżaniu się drapieżników. Później szakale uczestniczyły w polowaniu.

Jeśli początkowo przodkowie psów byli oswojeni do polowania, wówczas wilki byłyby w stanie lepiej poradzić sobie z tym zadaniem, ponieważ są silniejsze, wyróżniają się bardziej wyraźną socjalizacją.

Dlatego istnieje opinia, że ​​psy pochodziły zarówno od wilka, jak i szakala. Zgodnie z teorią Lorentza, aby zrozumieć pochodzenie określonej rasy, konieczne jest zbadanie jej zachowania.

Interesujący fakt: w trakcie krzyżowania psów różnych ras zoologowie doszli do wniosku, że mestizos mają ze sobą wiele wspólnego.Zatem ludzie nie byliby w stanie rozmnażać tak wielu różnych ras, gdyby psy miały jednego wspólnego przodka.

Istnieje powód, aby uważać wilka za przodka psa - dowodzą tego wyniki licznych analiz genetycznych, a także badanie cech behawioralnych gatunku.

Istnieje jednak kilka czynników, które obalają tę teorię. Na przykład:

1. Czaszka starożytnego psa różni się znacznie od czaszki starożytnego wilka.
2. Hodowcy nie są w stanie wykształcić nowego gatunku, krzyżując wilka i psa - w rezultacie powstają tylko osobniki hybrydowe z problemami fizjologicznymi i psychicznymi.
3. Wilka można oswoić w nowoczesnych warunkach, ale nie można go oswoić, jak to teoretycznie robili ludzie.
4. Logicznie rzecz biorąc, pies powinien być silniejszy, bardziej wytrzymały niż jego dziki przodek - wilk. Zwykle dzieje się tak podczas udomowienia zwierząt. W rzeczywistości pies jest gorszy od wilka.
5. Głodne wilki nie będą prosić ludzi o jedzenie ani zadowolić się odpadami. To zachowanie jest bardziej odpowiednie dla szakali i kojotów.

Warto wyjaśnić, że wilki stanowią odrębny rodzaj psiej rodziny, jednak istnieje kilka innych rodzajów, w imię których występuje słowo „pies” lub „wilk”. Na przykład hiena, szop, krzewiaste psy, grzywiaste i czerwone wilki.

Wszystkie te rodzaje mają odległy związek z wilkami. Tak więc z wilków domowych pochodziły tylko psy domowe. Należą do nich pies dingo - drugi dziki pies, który mieszka w Australii.

Interesujący fakt: według jednej wersji pies dingo pojawił się w Australii dzięki rybakom, którzy sprowadzili te zwierzęta z Azji na łodzie.

Udomowienie psa

Na wiele pytań również w dziedzinie udomowienia psów nie znaleziono jeszcze jasnych odpowiedzi. Specjaliści opierają się na kilku teoriach. Czy stało się to z inicjatywy dzikiej przyrody lub ludzi?

Według danych naukowych przodków psa domowego widywano w pobliżu osad ludzkich około 35 tysięcy lat temu. W tym samym czasie ich udomowienie rozpoczęło się około 12 tysięcy lat temu. Tak więc przez długi czas prehistoryczne psy i ludzie zarządzali jedynie wzajemnie korzystnym współistnieniem.

Możliwe metody udomowienia:

1. Wspólne polowanie. Ludzie obserwowali prehistoryczne psy, polujące na dzikie zwierzęta. Mogli uczyć się na podstawie doświadczeń drapieżników, a później zdali sobie sprawę, że wspólne polowanie może być znacznie bardziej skuteczne.
2. Schroniska ogólne. W poszukiwaniu schronienia przed zimnem, deszczem ludzie i przodkowie psów mogli ukrywać się w tych samych jaskiniach. Znalezione szczątki zwierząt, a także ślady obecności ludzi, świadczą na korzyść tej teorii.
3. Wychowywanie szczeniąt. Pozbywając się samicy, ludzie zabrali ze sobą szczeniaki. Jest mało prawdopodobne, że opiekowano się nimi - szczenięta po prostu dorastały blisko ludzi, przyzwyczaiły się do nich i na rozwiniętym terytorium.

Pochodzenie psa nadal nie jest niezawodnie ustalone, ponieważ istnieje wiele czynników, które obalają udomowienie prehistorycznych wilków. Niemniej jednak we współczesnej klasyfikacji naukowej pies należy do psiej rodziny i jest podgatunkiem wilka pospolitego (szarego). Wskazują na to wyniki badań genetycznych i innych badań.Warto jednak odróżnić udomowione psy od innych przedstawicieli rodziny psów. Tak więc dla hienoidów, krzewów, psów jenotów i innych wilków przodek nie jest.