Strach i bezradność ludzi, którzy odczuwali wahania powierzchni ziemi, jest tak wielka, że ​​wiedza o pochodzeniu trzęsień ziemi jest zawsze potrzebna.

Dlaczego trzęsienia ziemi

Jest kilka powodów - tylko dwa. Drugi to działalność człowieka. Ten rodzaj trzęsienia ziemi pojawił się niedawno, ale jego intensywność, wyrażona w punktach, jest gotowa „konkurować” z naturalnymi wstrząsami trzęsienia ziemi.

Trzęsienia ziemi stworzone przez Naturę

Pochodzenie naturalnych trzęsień ziemi łatwo nakłada się na teorię ruchu płyt litosferycznych Wegenera. Z perspektywy wygląda to tak - skorupa ziemska jest podzielona na gigantyczne płyty. Trochę jak pęknięta skorupa jajka na twardo. Tylko płyty litosferyczne są znacznie większe. Co więcej, nie są sztywno zamocowane, ale stale poruszają się jeden względem drugiego.

Ruch może odbywać się w kierunku poziomym i pionowym. Jest to możliwe, ponieważ bloki skorupy ziemskiej znajdują się na podobnej do plazmy, względnie płynnej warstwie magmy - astenosferze.

A teraz najważniejsze jest to, że każdemu oddziaływaniu płyt litosferycznych towarzyszą procesy tektonizmu, wulkanizmu i sejsmizmu. Szczególnie silne wstrząsy skorupy ziemskiej występują podczas szybkich ruchów poziomych - zbliżających się i nieciągłych.

Prawdopodobne strefy trzęsień ziemi

Z tego wynika, że ​​potencjalne miejsca o maksymalnym prawdopodobieństwie trzęsień ziemi będą na styku płyt litosferycznych.Zgadza się - główne stacje sejsmologiczne znajdują się wzdłuż Pacyficznego Pierścienia Ognia, atlantyckich i alpejsko-himalajskich pasów sejsmicznych.

Pacyficzny Pierścień Ognia to obszar interakcji skorupy ziemskiej pokrywającej dno Oceanu Spokojnego z płytami litosferycznymi Eurazji, Indo-Australii, Antarktydy, Ameryki Południowej i Ameryki Północnej. Bardzo aktywny. To w jej obszarze odpowiedzialności miało miejsce niszczycielskie trzęsienie ziemi na Jamajce w 1692 r., Japońskie „trzęsienie ziemi z lat w Hoei” w 1707 r., Wielki chilijczyk w 1960 r. I Alaskan w 1964 r.

Atlantyk - linia kontaktu między platformami euroazjatyckimi, afrykańsko-arabskimi, południowoamerykańskimi i północnoamerykańskimi.

Alpejsko-Himalajski pas sejsmiczny jest bardzo aktywny, powstaje na styku platform afrykańsko-arabskich, indo-australijskich i eurazjatyckich. Najbardziej niszczycielskimi trzęsieniami ziemi są Ganja z 1139 r., Sycylijczyk z 1693 r., Asamski z 1897 r., Mesjanin z 1908 r., Krym z 1927 r. Aszchabad 1948, Taszkent 1966 i Spitak 1988.

Oprócz trzęsień ziemi i „zderzeń” niektórych płyt litosferycznych z innymi, zjawiskom sejsmicznym towarzyszy wulkanizm. A jeśli strefa kontaktu znajduje się w granicach Oceanu Światowego, wówczas występują fale typu tsunami.

Trzęsienia ziemi spowodowane przez aktywność wulkaniczną zasługują na osobną ofertę. Oznacza to, że powstają w tych samych strefach oddziaływania płyt litosferycznych. Są one jednak wywoływane przez stres powstający w trzewiach wulkanów. Intensywność takich oscylacji jest niewielka, ale są liczne i przedłużają się w czasie. Skorupa ziemska może wstrząsać tygodniami, miesiącami.

Trzęsienia ziemi wywołane przez człowieka

W XX wieku nowe trzęsienia ziemi - spowodowane przez człowieka. Po pierwsze, te spowodowane działalnością przemysłową człowieka. Na przykład puste przestrzenie w kopalniach lub poziomy roponośne, które zmniejszają ustaloną wytrzymałość istniejących skał, co prowadzi do aktywacji procesów sejsmicznych.

Po drugie, niektóre stany używają tych samych podziemnych pustek jako miejsca do testowania broni, co powoduje trzęsienia ziemi. Po trzecie, istnieją projekty tworzenia sztucznych oscylacji skorupy ziemskiej, które są uważane za broń tektoniczną.